Του ΜΠΑΤΗΣ *
Η Πανκχερστ πρωτεργάστρια στο κίνημα των σουφραζέτων για την γυναικεία απελευθέρωση στη συνέχεια διαφώνησε με τον Λένιν, ίδρυσε αριστερό κομμουνιστικό κόμμα, έξω από τις γραμμές του επισήμου κομμουνιστικού κόμματος Αγγλίας και συντάχθηκε με τα ρεύματα σκέψης των Μπορτιγκα και Πάνεκουκ.
Ο Βίκτωρ Σερζ όχι μόνο δεν επικροτούσε τις κατασταλτικές μεθόδους των μπολσεβίκων αλλά είχε εκφράσει την άποψη ότι θα έπρεπε να γίνουν διαπραγματεύσεις με τους εξεγερμένους της Κρονστάνδης και όχι η καταστολή τους.
Πάντα υπήρξε ανοιχτό μυαλό, υπέρμαχος της ελευθερίας και αργότερα ήρθε σε ρήξη με τον Τρότσκι στα πλαίσια της εργατικής αντιπολίτευσης. Μετά το θάνατο του Τρότσκι διατηρούσε φιλικές σχέσεις με την χήρα του.
Η Πανκχερστ πρωτεργάστρια στο κίνημα των σουφραζέτων για την γυναικεία απελευθέρωση στη συνέχεια διαφώνησε με τον Λένιν, ίδρυσε αριστερό κομμουνιστικό κόμμα, έξω από τις γραμμές του επισήμου κομμουνιστικού κόμματος Αγγλίας και συντάχθηκε με τα ρεύματα σκέψης των Μπορτιγκα και Πάνεκουκ.
Ο Βίκτωρ Σερζ όχι μόνο δεν επικροτούσε τις κατασταλτικές μεθόδους των μπολσεβίκων αλλά είχε εκφράσει την άποψη ότι θα έπρεπε να γίνουν διαπραγματεύσεις με τους εξεγερμένους της Κρονστάνδης και όχι η καταστολή τους.
Πάντα υπήρξε ανοιχτό μυαλό, υπέρμαχος της ελευθερίας και αργότερα ήρθε σε ρήξη με τον Τρότσκι στα πλαίσια της εργατικής αντιπολίτευσης. Μετά το θάνατο του Τρότσκι διατηρούσε φιλικές σχέσεις με την χήρα του.
Ο Σερζ ήταν ένας άνθρωπος που και οι δύο πλευρές και οι κομμουνιστές και οι αναρχικοί δεχόνταν σαν σύντροφος εξαιτίας του ανοιχτού μυαλού του, των καθαρών θέσεων και της προσήλωσης του στην επανάσταση.
Και αυτός και η οικογένεια του υπέφεραν από την σταλινική τρομοκρατία, γιατί εξέφραζε πάντα με πάθος την άποψη του.
Όσον αφορά την Κρονστάνδη αρκεί να διαβάσει κανείς τα κείμενα τους τις περίφημες ισβέστες της Κρονστάνδης για να διαπιστώσει την προσήλωση τους στην επανάσταση. Σαφώς και δεν ήταν εύποροι ουκρανοί αγρότες του νότου αφού η Κρονστάνδη βρίσκεται στην Βαλτική θάλασσα και είναι λιμάνι της Πετρούπολης. Οι εξεγερμένοι της Κρονστάνδης ήταν εργάτες και ναύτες που πρωτοστάτησαν στην επανάσταση. Τα ίδια γράφει και ένα φύλλο του Ριζοσπάστη για την Κρονστάνδη, ότι ήταν παιδιά μεσαίων αγροτών οι εξεγερμένοι γιατί οι παλιοί επαναστάτες ή είχαν σκοτωθεί ή είχαν μεταταχθεί σε οικονομικά πόστα. Αστεία πράγματα. Αφήστε που δεν αναφέρουν ποιος ήταν ο αρχηγός στην καταστολή της εξέγερσης της Κρονστάνδης. Ο κόκκινος στρατός σου λένε. Γι’ αυτούς ο Τρότσκι ως δια μαγείας εξαφανίστηκε.
Γενικότερα πολλοί αναρχικοί έγιναν εκείνα τα χρόνια κομμουνιστές, αλλά συνέβη και το αντίθετο.
Σημασία έχει ποιος δικαιώθηκε τελικά από την ιστορία.
Ήδη από το 19ο αιώνα ο Μπακούνιν προειδοποιούσε ότι το κράτος μαζί με το συγκεντρωτικό σοσιαλισμό θα οδηγήσουν σε μια αυταρχική και ανελεύθερη κοινωνία. Μπορεί ο μαρξισμός να είναι πιο βαθύς και πιο ουσιαστικός όσο αφορά την κριτική αυτής της κοινωνίας, αλλά τα συμπεράσματα των αναρχικών έχουν αποδειχτεί πιο εύστοχα.
Όσον αφορά τη σημείωση του κόκκινου πάνθηρα ότι αναρχισμός και οργάνωση δεν πάνε μαζί αρκεί να του θυμίσει κανείς την FAI, την CNT και άλλες προσπάθειες κολλεκτιβοποίησης και ομοσμονδιοποίησης . Αυτά περί της λατρείας του αυθόρμητου των μαζών είναι αστεία πράγματα.
Και αυτός και η οικογένεια του υπέφεραν από την σταλινική τρομοκρατία, γιατί εξέφραζε πάντα με πάθος την άποψη του.
Όσον αφορά την Κρονστάνδη αρκεί να διαβάσει κανείς τα κείμενα τους τις περίφημες ισβέστες της Κρονστάνδης για να διαπιστώσει την προσήλωση τους στην επανάσταση. Σαφώς και δεν ήταν εύποροι ουκρανοί αγρότες του νότου αφού η Κρονστάνδη βρίσκεται στην Βαλτική θάλασσα και είναι λιμάνι της Πετρούπολης. Οι εξεγερμένοι της Κρονστάνδης ήταν εργάτες και ναύτες που πρωτοστάτησαν στην επανάσταση. Τα ίδια γράφει και ένα φύλλο του Ριζοσπάστη για την Κρονστάνδη, ότι ήταν παιδιά μεσαίων αγροτών οι εξεγερμένοι γιατί οι παλιοί επαναστάτες ή είχαν σκοτωθεί ή είχαν μεταταχθεί σε οικονομικά πόστα. Αστεία πράγματα. Αφήστε που δεν αναφέρουν ποιος ήταν ο αρχηγός στην καταστολή της εξέγερσης της Κρονστάνδης. Ο κόκκινος στρατός σου λένε. Γι’ αυτούς ο Τρότσκι ως δια μαγείας εξαφανίστηκε.
Γενικότερα πολλοί αναρχικοί έγιναν εκείνα τα χρόνια κομμουνιστές, αλλά συνέβη και το αντίθετο.
Σημασία έχει ποιος δικαιώθηκε τελικά από την ιστορία.
Ήδη από το 19ο αιώνα ο Μπακούνιν προειδοποιούσε ότι το κράτος μαζί με το συγκεντρωτικό σοσιαλισμό θα οδηγήσουν σε μια αυταρχική και ανελεύθερη κοινωνία. Μπορεί ο μαρξισμός να είναι πιο βαθύς και πιο ουσιαστικός όσο αφορά την κριτική αυτής της κοινωνίας, αλλά τα συμπεράσματα των αναρχικών έχουν αποδειχτεί πιο εύστοχα.
Όσον αφορά τη σημείωση του κόκκινου πάνθηρα ότι αναρχισμός και οργάνωση δεν πάνε μαζί αρκεί να του θυμίσει κανείς την FAI, την CNT και άλλες προσπάθειες κολλεκτιβοποίησης και ομοσμονδιοποίησης . Αυτά περί της λατρείας του αυθόρμητου των μαζών είναι αστεία πράγματα.
* μέλος της Πρωτοβουλίας για την Επαναστατική Ενωτική Δράση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου