Την Κυριακή 10 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε εκδρομή του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος -Τροτσκιστές στο Νεζερό Φθιώτιδας (σήμερα Άγιος Στέφανος), κοντά στο Δομοκό, τιμώντας την μνήμη του τροτσκιστή ηγέτη Παντελή Πουλιόπουλου και των υπόλοιπων 108 κομμουνιστών, 75 χρόνια από την εκτέλεσή τους από τον φασιστικό ιταλικό στρατό κατοχής, στις 6 Ιουνίου του 1943. Συντρόφισσες και σύντροφοι συμμετείχαν στην εκδήλωση αυτή τιμής, στον τόπο της εκτέλεσης 109 (Κομμουνιστών (συνήθως, στη βιβλιογραφία αναφέρονται 106 εκτελεσμένοι, αλλά όπως φαίνεται από την αναμνηστική πλάκα είναι 109). Ανάμεσά τους είναι τέσσερις τροτσκιστές, ασυμβίβαστοι μαχητές ενάντια στον καπιταλισμό, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους κι ενάντια στον σταλινισμό, μαχητές της παγκόσμιας επανάστασης: ο Παντελής Πουλιόπουλος, ο Νώντας Γιαννακός, ο Γιάννης Μακρής, ο Γιάννης Ξυπόλητος. Ανάμεσα στους εκτελεσμένους επίσης είναι ένας αρχειομαρξιστής, ο Δημήτρης Λαμπρόπουλος αλλά και ο Ακροναυπλιώτης, στέλεχος του ΚΚΕ από την Θεσσαλονίκη, Εβραίος στην καταγωγή, Ασέρ-Αδαίος Αλβέρτος. Οι τέσσερις τροτσκιστές ήταν μέλη του Κόμματος Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΚΚΔΕ). Η εκτέλεση έγινε ως αντίποινα των φασιστών για την ανατίναξη της σήραγγας του Κούρνοβο από τον ΕΛΑΣ στις 5 Ιουνίου 1943.
Λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι, το πούλμαν έφτασε στον τόπο αυτό, όπου υπάρχει μέσα σε ένα παρκάκι, η τιμητική πλάκα με τα ονόματα των 109 εκτελεσμένων. Όλοι και όλες μπήκαμε μέσα στον χώρο και μέσα σε μια δικαίως φορτισμένη ατμόσφαιρα, σταθήκαμε εκεί για να αποτίσουμε φόρο τιμής, με τις σημαίες του ΕΕΚ, το τιμητικό στεφάνι που αποτέθηκε και την ομιλία που έγινε από τον γραμματέα μας, σύντροφο Σάββα Μιχαήλ. Ο σύντροφος Σάββας Μιχαήλ, είπε ότι τιμούμε όλους εκείνους που έδωσαν την ζωή τους στην πάλη ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό, ανάμεσα στους οποίους είναι μια πρωτοπορία αγωνιστών, οι τροτσκιστές. Ο σύντροφος μίλησε για την ζωή και την πάλη του Παντελή Πουλιόπουλου, για την αντιπολεμική κομμουνιστική δράση του στο μικρασιατικό μέτωπο, αργότερα στην ηγεσία του Παλαιοπολεμιστικού κινήματος· την πάλη του για τα δικαιώματα του Mακεδονικού λαού και τις διώξεις, τις φυλακίσεις και την εξορία του. O Παντελής Πουλιόπουλος υπήρξε, μετά για την μετατροπή του ΣΕΚΕ σε ΚΚΕ, ο πρώτος γραμματέας του KKE. Διαγράφτηκε επί τροτσκισμώ, συσπείρωσε την κομμουνιστική αριστερή αντιπολίτευση γύρω από το περιοδικό Σπάρτακος, με μια πλειάδα μαρξιστών διανοουμένων· πάλεψε ως μαχόμενος δικηγόρος στο πλευρό διωκόμενων αγωνιστών και εργατών λόγω του αντικομμουνιστικού βενιζελικού ιδιώνυμου. H σημαντικότερη θεωρητική του συμβολή στον μαρξιστικό εξοπλισμό του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα υπήρξε το βιβλίο του Δημοκρατική ή Σοσιαλιστική Επανάσταση στην Ελλάδα ενάντια στην σταλινική θεωρία των σταδίων της 6ης ολομέλειας του ΚΚΕ (1934). O Π.Π. μετά το 1935 συνέβαλε στην πάλη για την οικοδόμηση Κόμματος της Τέταρτης Διεθνούς και το 1938 η EOKΔE του Πουλιόπουλου μαζί με την οργάνωση Mπολσεβίκος του Bιτσώρη μετείχαν και υπήρξαν ιδρυτικά μέλη στο ιδρυτικό συνέδριο της Tέταρτης Διεθνούς. Mέσα στις φυλακές της Ακροναυπλίας έδωσε θεωρητική μάχη για το μαρξισμό, ενάντια στις μηχανιστικές αντιλήψεις Στίνα, παλεύοντας για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ. Τον ίδιο καιρό, ο Τρότσκι πάλευε ενάντια σε παρόμοιες αντιλήψεις στο αμερικάνικο ΣΕΚ από την εξορία του στο Μεξικό. Tην ώρα της εκτέλεσής του, ο Παντελής Πουλιόπουλος που γνώριζε ιταλικά (γνώριζε κάπου 10 γλώσσες), μίλησε στους Iταλούς φαντάρους ενάντια στον πόλεμο και τους έκανε να κατεβάσουν τα όπλα. Eκτελέστηκε από τον επικεφαλής φασίστα αξιωματικό του εκτελεστικού αποσπάσματος.
Ο σ. Σάββας Μιχαήλ επισήμανε ότι η στάση αυτή του Παντελή Πουλιόπουλου ήταν μια ασυμβίβαστη διεκδίκηση της ζωής, η οποία εμπνέει σήμερα όλες τις γενιές των επαναστατών στην πάλη για τη νίκη της επανάστασης και του Κομμουνισμού.
Mετά το πέρας της ομιλίας οι σύντροφοι τραγούδησαν το «Επέσατε Θύματα αδέρφια εσείς» και τον «Ύμνο της Διεθνούς». Στο τέλος φωνάχτηκαν από τους συγκεντρωμένους συνθήματα: «ΕΕΚ-ΕΕΚ - Τετάρτη Διεθνής» και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε.
Στο δρόμο της επιστροφής ο σύντροφος Γιάννης Αντίκυρας, θύμισε σε όλους μας, την άλλη επέτειο εκείνης της ημέρας: την σφαγή του Διστόμου από τους ναζί, στις 10 Ιουνίου 1944, όταν σφαγιάστηκαν 228 κάτοικοι εκ των οποίων 117 γυναίκες και 53 παιδιά. Ο σύντροφος ολοκλήρωσε την ομιλία του προτρέποντας να διατηρήσουμε ως κομμουνιστές και επαναστάτες την μνήμη άσβεστη για όλα τα εγκλήματα που έχει υποστεί η ανθρωπότητα στην πάλη της για απελευθέρωση από τα δεσμά της ταξικής σκλαβιάς.
Η πολιτική αυτή εκδρομή ολοκληρώθηκε με μια στάση για μια βουτιά στη θάλασσα, στις Λιβανάτες, και φαγητό μέσα σε κλίμα συντροφικό. Επιστρέψαμε στην Αθήνα το βράδυ, έχοντας στην καρδιά και στο μυαλό την σημασία και την επικαιρότητα της συνέχισης του αγώνα που δώσανε οι επαναστάτες του παρελθόντος, οι οποίοι όμως, δεν έρχονται από το παρελθόν. Έρχονται από το μέλλον ενός κόσμου επιτέλους ανθρώπινου, τον ελευθεριακό Κομμουνισμό.
Ερ. Αγγελής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου