του Γιώργου Ρούση
Πολλά είναι εκείνα που γράφτηκαν μέχρι τώρα, από αριστερή σκοπιά για το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και τον μαζικό του χαρακτήρα .
Και πολλά από αυτά είναι σωστά, όπως ότι τον τόνο σε αυτό τον έδωσαν οι ομιλίες των γνωστών ακροδεξιών Φράγ(ν)κου και Άνθιμου, οι φασίστες και γενικότερα οι ακροδεξιοί εθνικάρες , το παπαδαριό που και με τις ευλογίες της «αριστερής » κυβέρνησης θρέφει ο ελληνικός λαός, οι μοναχές, που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν για χάρη του τον μοναχισμό, οι διάφοροι γραφικοί που θέλησαν να ξεκινήσουν από εκεί την φετινή καρναβαλίτικη τους εμφάνιση.
Ορθή ήταν επίσης η επισήμανση ότι όλο αυτό το πλήθος που συμμετείχε –και δεν ήταν και μικρό – και ακόμη ένα άλλο που το αντιμετώπισε με συμπάθεια, δεν μπορεί να ταυτίζεται με τους παραπάνω, αλλά ότι αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του λαού μας.
Και πολλά από αυτά είναι σωστά, όπως ότι τον τόνο σε αυτό τον έδωσαν οι ομιλίες των γνωστών ακροδεξιών Φράγ(ν)κου και Άνθιμου, οι φασίστες και γενικότερα οι ακροδεξιοί εθνικάρες , το παπαδαριό που και με τις ευλογίες της «αριστερής » κυβέρνησης θρέφει ο ελληνικός λαός, οι μοναχές, που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν για χάρη του τον μοναχισμό, οι διάφοροι γραφικοί που θέλησαν να ξεκινήσουν από εκεί την φετινή καρναβαλίτικη τους εμφάνιση.
Ορθή ήταν επίσης η επισήμανση ότι όλο αυτό το πλήθος που συμμετείχε –και δεν ήταν και μικρό – και ακόμη ένα άλλο που το αντιμετώπισε με συμπάθεια, δεν μπορεί να ταυτίζεται με τους παραπάνω, αλλά ότι αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του λαού μας.