ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για την ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ (Π.Ε.Ε.Δ.)

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Ποιοί Είμαστε - Γιατί Παλεύουμε

Όλοι και όλες  ζούμε ή παρατηρούμε ή αντιστεκόμαστε στην καπιταλιστική κρίση και βαρβαρότητα που έχει αναπτυχθεί τα 7 τελευταία χρόνια. Κάθε μέρα που περνά ο καπιταλισμός βυθίζει όλο και  περισσότερους  ανθρώπους στην εξαθλίωση και στην δυστυχία. Ο σημερινός ολοκληρωτικός καπιταλισμός έχει φτάσει στα όρια του ;.  Περνά μια βαθιά κρίση αποτέλεσμα της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και της αδυναμίας επανεπένδυσης της υπεραξίας (υλοποίηση εύκολου και γρήγορου κέρδους).  Επίσης έχει εδώ και χρόνια προτάξει την χρηματοπιστωτική πλευρά του με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται στο κενό, με τραπεζικά προϊόντα και παραπροϊόντα-φούσκες που τροφοδοτούν το όλο σύστημα με μετατοπίσεις κεφαλαίων έξω από την κλασσική παραγωγή. Βέβαια επενδύσεις γίνονται ακόμα σε χώρες κυρίως αναπτυσσόμενες που εξασφαλίζουν χαμηλό κόστος εργατικής δύναμης. Αυτό έχει επακόλουθο στις χώρες της καπιταλιστικής δύσης μια τάση για συρρίκνωση των μεροκάματων. 

Ο ανταγωνισμός των αναπτυσσόμενων χωρών που παράγουν φτηνά έχει ρίξει το μέσο ποσοστό κέρδους και έχει περιορίσει το μερίδιο των αγορών που καταλάμβαναν πριν οι αναπτυγμένες  χώρες. Στην συνέχεια αυτή η καπιταλιστική διαδικασία και δυναμική δημιούργησε τα διάφορα εθνικά χρέη στις δυτικές  χώρες. Οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση για να σταματήσουν αυτή τη διαδικασία έχουν επιδοθεί σε ένα άνευ προηγούμενου πρόγραμμα λιτότητας για όλες τις  χώρες που σημαίνει μείωση μισθών, συντάξεων, δαπανών για την υγεία την παιδεία και γενικά όλων των κοινωνικών παροχών, και μια αλματώδη αύξηση της ανεργίας. Για να πληρώσει την καπιταλιστική κρίση τα πλατιά λαϊκά στρώματα και το υποτυπώδες κοινωνικό κράτος που δημιούργησε η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα. 

Παράλληλα παρατηρείται στην διαστρωμάτωση της κοινωνίας μια συνεχής μετατόπιση τμημάτων της μικροαστικής τάξης στο περιθώριο και στην φτωχοποίηση ενώ η εργατική τάξη να προσπαθεί να σώσει την αξία της εργατικής δύναμης και να μην μπει στο αυξανόμενο κατάλογο της ανεργίας.

Ο καπιταλισμός στην ολοκληρωτική πια μορφή του (οικονομική, κοινωνική, νομική κ.α.) θέλει να επιβάλει σιγή νεκροταφείου στην κοινωνία. Ποινικοποιεί τις απεργίες, δημιουργεί στρατούς καταστολής, επιτίθεται στο ανταγωνιστικό ταξικό και εργατικό κίνημα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι αποτέλεσμα της αντίστασης, της δυσαρέσκειας, της οργής, των αγώνων της κοινωνίας που διαδραματίστηκαν τα πρώτα χρόνια των μνημονίων. Όμως οι αγώνες που έγιναν δεν είχαν αυτοοργάνωση,  αλλά προπάντων σχέδιο για να ανατραπούν τα μνημόνια και η καπιταλιστική κυριαρχία. Μετά την «προδοσία» του ΣΥΡΙΖΑ μια κατήφεια, μια απάθεια κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία. Μικρή τάση παρατηρούμε στο εργατικό –λαϊκό κίνημα για ανάταση, ο κατακερματισμός και η πολυδιάσπαση κυριαρχεί στον προλεταριακό – επαναστατικό – ανταγωνιστικό κίνημα. Όμως είμαστε βέβαιοι ότι η ανασυγκρότηση του προλεταριακού κινήματος και η ενότητα του επαναστατικού κινήματος είναι απαραίτητες συνθήκες για να νικήσουμε. Η ενότητα του επαναστατικού κινήματος, η αναγκαιότητα ενιαίου μετώπου του προλεταριάτου είναι οι βασικοί στόχοι της πρωτοβουλίας μας.

Στο καπιταλιστικό σύστημα, στο κόσμο του εμπορεύματος, το εμπόρευμα που από καιρό έχει μετατραπεί  σε θέαμα αδυνατεί πλέον να εξασφαλίσει στους ανθρώπους και την απλή επιβίωση. Το εμπόρευμα εργατική δύναμη μειώνεται καθημερινά και φτάνει σε σημεία που δεν μπορεί να αναπαραχθεί. Η κοινωνική άβυσσος  πλουσίων και φτωχών μεγαλώνει συνέχεια.

Ενώ σε προηγούμενες δεκαετίες  πρωτοπορίες του προλεταριακού – ανταγωνιστικού κινήματος έθεταν ζητήματα αλλοτρίωσης, κοινωνικού εργάτη, κινήματα πόλης κ.α. παρατηρούμε μια υποχώρηση της θεωρίας όσο και της πρακτικής. Οι άνθρωποι μένουν θεατές της ίδιας της ανημποριάς να αλλάξουν τη ζωή τους. Το καπιταλιστικό σύστημα, οι κοινωνικές οικονομικές σχέσεις που το αναπαράγουν έχουν κυριεύσει τις συμπεριφορές και οι εκμεταλλευόμενοι παρηγορούνται με μικροχαρές και δεν σκέπτονται να φτιάξουν μια κοινωνία της ανθρώπινης ευτυχίας.

Κι όμως σήμερα που οι συνθήκες είναι εξαιρετικά κρίσιμες για έναν επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας παραμένει απαθής για κάτι τέτοιο. Οι πράξεις των ανθρώπων αντί να έχουν ένα βιωματικό περιεχόμενο υποκύπτουν σε μια αναπαράσταση. Κάθε πράξη αντιστρέφεται, της αφαιρείται το περιεχόμενο και από εναντίωση στο σύστημα μετατρέπεται σε ενέργεια στήριξης του. Δεν υπάρχει τομέας της κοινωνίας που το εμπόρευμα να μην έχει εισχωρήσει μετατρέποντας όλους τους χώρους παραγωγής ή κατανάλωσης σε ένα μοντέρνο εργοστάσιο που παράγει υπεραξία της ανθρώπινης υποταγής. Ακόμα και η δομή των πόλεων, η πολεοδομία υποβάλλει απόψεις υποταγής. Θα είχε ενδιαφέρον οι άνθρωποι να υιοθετήσουν μια παιγνιώδη συμπεριφορά μέσα στην πόλη και να μην υποκύπτουν στον κυκλικό χρόνο αυτής της κοινωνίας αλλά να εμπνέονται από το χρόνο του βιώματος.

Ο Καπιταλισμός έχει καταλάβει σκέψεις και πράξεις σε όλο το πεδίο της ανθρώπινης δραστηριότητας. Λείπει το όραμα – σχέδιο μιας άλλης κοινωνίας.  Τα διάφορα ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα , την άκρα αριστερά των αναρχικών συμπεριλαμβανομένων παρουσιάζουν μια θεωρητική υπανάπτυξη και μια αδυναμία ερμηνεία της ιστορίας. Πολλές  απόπειρες του προλεταριάτου για να γίνει εξουσία απέτυχαν και οι αποτυχίες αυτές δεν κρίθηκαν ποτέ ουσιαστικά.

Τα ολοκληρωτικά εκμεταλλευτικά συστήματα που δημιουργήθηκαν στο ανατολικό μπλοκ και η κατάρρευση τους οδήγησαν «πίσω» το επαναστατικό κίνημα. Το σίγουρο είναι ότι ο σταλινισμός δυσφήμισε το απελευθερωτικό κίνημα και τον επαναστατικό  μετασχηματισμό της κοινωνίας, το σοσιαλισμό. Όμως και τα ρεύματα που έκαναν κριτική (τροτσκισμός, αναρχισμός κ.α.) δεν κατάφεραν να κερδίσουν τις μάζες, να μαζικοποιηθούν, να κινητοποιήσουν.

Επιθυμούμε να δρούμε καταλυτικά και μαζί με άλλες οργανώσεις για το ενιαίο μέτωπο του προλεταριάτου με στόχο την αντικρατική δικτατορία – εξουσία του προλεταριάτου, τα εργατικά συμβούλια.

Μιλώντας για προλεταριάτο εννοούμε όλους τους ανθρώπους που έχοντας χάσει κάθε εξουσία ρύθμισης της ζωής τους αρνούνται επί τω έργω αυτή την κοινωνία και αγωνίζονται για την δημιουργία της κοινωνίας των εργατικών συμβουλίων. Προλεταριάτο σημαίνει τάξη της συνείδησης ( η συνείδηση διαμορφώνεται και μέσα και έξω στη σφαίρα της παραγωγής και της κατανάλωσης).   Το συμβούλιο είναι συνέλευση σε επίπεδο δουλειάς, γειτονιάς κλπ. Που αποφασίζει για όλα τα ζητήματα της ζωής ομοσπονδοποιείται με άλλα συμβούλια με αντιπροσώπους που είναι άμεσα ανακλητοί και τα καθήκοντα αυτά τα αναλαμβάνουν όλοι κυκλικά. Και πάντα σε οριζόντιο επίπεδο. Όλος ο πλούτος ανήκει στα εργατικά συμβούλια.

Η θέση στην παραγωγή δεν οδηγεί σε επαναστατική ακόμα και σε ταξική συνείδηση, ο συνδικαλισμός έχει δείξει τα όρια του, το πέρασμα στην άλλη κοινωνία θα το διαμορφώσουν οι σύγχρονες πρωτοπορίες, κινήσεις, σχήματα, οργανώσεις, η κίνηση των μαζών. Επιβάλλεται να κινηθούν και να δρουν και ενωτικά.

Ένας σημαντικός κίνδυνος σήμερα είναι ένας υφέρπων εκφασισμός της κοινωνίας και η επανεμφάνιση του φασισμού και του ναζισμού αυτά τα φαινόμενα που είναι εχθροί του ανθρώπινου γένους θα σταθούμε ενάντια. Εδώ είναι σημαντική η συνεργασία με αντιφασιστικές ομάδες και οργανώσεις.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μεγάλη έλευση στις ευρωπαικές χώρες και στην Ελλάδα μεταναστών και προσφύγων. Αυτοί προέρχονται από χώρες που οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι έχουν διαλύσει και πολλών κινδυνεύει η ζωή τους ενώ άλλοι είναι οικονομικοί μετανάστες από χώρες που ψάχνουν μια καλύτερη τύχη. Σε όλους αυτούς το επαναστατικό κίνημα πρέπει να σταθεί πλάι τους στον αγώνα για την εξασφάλιση της ζωή τους. Λύση βέβαια δεν αποτελούν  τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι φράκτες, οι νάρκες, η FRONTEX αλλά η ελεύθερη διακίνηση τους και η νομιμοποίηση τους. Οι μετανάστες, όμως έχουν «καθυστερημένη ταξική συνείδηση» και γίνονται εύκολα έρμαια των αφεντικών, δεν μπολιάστηκαν από το εργατικό κίνημα και δέχονται τον ρατσισμό από το κράτος και από φασιστικές συμμορίες.

Μέλος της πρωτοβουλίας μπορεί να γίνει όποιος / α συμφωνεί με το σχέδιο της οργάνωσης για μια άλλη κοινωνία, να συμμετέχει στην ολότητα της κριτικής της ομάδας. Δεν υπάρχουν ρόλοι αλλά καθήκοντα. Η ομάδα είναι αντιιεραρχική και η λειτουργία της θα εμπνέεται από το όραμα της ελευθεριακής κομμουνιστικής κοινωνίας για την οποία αγωνίζεται. Θα προσπαθεί όσο το δυνατόν οι αποφάσεις να παίρνονται με συμφωνία, κι αν τούτο δεν είναι δυνατόν η μειοψηφία θα έχει το δικαίωμα να δημοσιοποιεί τις απόψεις της χωρίς να χρησιμοποιεί το τίτλο της πρωτοβουλίας. Στην πρωτοβουλία πέρα από την κουβέντα για την υπάρχουσα κοινωνική κατάσταση και την δράση της (για την ενότητα των επαναστατικών δυνάμεων και το ενιαίο μέτωπο του προλεταριάτου ενάντια στον καπιταλιστικό κόσμο) θα ανοίγει και ευρύτερες θεματικές ενότητας (εργατική τάξη, σύγχρονος καπιταλισμός, εργατικά συμβούλια, φύση του «υπαρκτού» σοσιαλισμού, φασισμός, μαρξισμός, αναρχισμός κ.α

Οι ιστορικές στιγμές που εμπνέουν την πρωτοβουλία μας ξεκινούν από την παρισινή κομμούνα το 1871, την οκτωβριανή επανάσταση και τα σοβιέτ, τα εργατικά συμβούλια στην Ιταλία, το κίνημα των Σπαρτακιστών στην Γερμανία το 1919, την ισπανική επανάσταση 1936-9, τα εργατικά συμβούλια στην Ουγγαρία το 1956, ο ηρωικός αγώνας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ο μάης του ’68, το πολυτεχνείο το ’73, το μεγάλο κίνημα του Δεκεμβρίου 2008 στην Ελλάδα, οι μεγάλες μάχες του εργατικού και νεολαϊστικου κινήματος.

Οι εξελίξεις είναι τόσο ραγδαίες που δεν «φανταζόμαστε» προς σε ποια κατεύθυνση θα πάει η κοινωνία όπως δεν «φανταζόμασταν» την σημερινή κατάσταση. Ας μην είμαστε μόνοι στην καπιταλιστική κρίση αλλά οργανωμένοι, συνεργαζόμενοι με την ευρύτερη ενότητα. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας όσο και ο οργανωμένος μαζικός αντικαπιταλιστικός αγώνας.

ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ – ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ

Για επικοινωνία :
babisboutz@gmail.com

 thanasis.ane@gmail.com